අමන්දා සමානි ජයවර්ධනගේ ඡායාරූපයක් ගැන..

මේ අමන්දාගේ ඇස ගැටුණු ඡායරූපයක්.

http://www.facebook.com/photo.php?pid=31431946&id=1130410115#!/photo.php?pid=30707393&id=1130410115&ref=fbx_album

ඡායාරූපයට පාදක වූ ස්ථානය, ඡායාරූපය ගත් වෙලාව සහ අහසේ වළාකුළු තත්ත්වය ඉතා ම හොඳින් පැවතීම ඇගේ වාසනාවක්. අපි පින්තූරයක් ගත්තම ඒකට හරි ම ආස කරනවා. ඒ වගේ ම ආදරය කරනවා. ඒ නිසා ම අපි ඒකට ලොබ බඳිනවා. මම කියන්නෙ ඒකට "පෙරේත කම" කියල.

පිටතින් ඉඳං බලන කෙනෙකුට මේ පෙරේත කම නැති නිසා ඕනෑ ම ආකාරයකට ඒක කපල, කොටල බලන්න පුලුවන්. හොඳ පින්තූරයක් දැක්කම මටත් එහෙම හිතෙනව. ඒ නිසා මේ පින්තූරය ගන්න මට ලැබුණානම් මම එය සටහන් කර ගන්නෙ මෙහෙමයි කියල පෙන්වන්නයි මේ සූදානම. ඇත්තෙන් ම ඡායාරූප නිර්මාණයේ දී අප 1/3 (One third) කියන රීතියක් ගැන - නීතියක් නෙමෙයි..- හැම විට ම කතා කරනව. ඉන් කියන්නේ භූමි දර්ශන ඡායාරූපයක දී, පෙළොව තුනෙන් එකක් සහ අහස තුනෙන් දෙකක් ලෙස පවත්වා ගන්න කියලයි. බොහෝ පින්තූර ඒ රීතියට අනුගත උනා ම වඩා සුන්දර ව අපේ ඇස ගැටෙනව. විතරක් නෙමෙයි ඉන් අපේ ඇසට පෙනෙන පියවි දර්ශනයට වඩා ගොඩක් කතන්දර අපත් එක්ක කතා කරනව කියල මට හිතෙනව. ඒ නිසා මම අමන්දාගේ ඡායාරූපය මේ ආකාරයට කපල දැම්ම. පින්තූර ගන්නව වගේ ම කපන්නත් පුලුවන් වෙන්න ඕනෙ...!!


ඒ පින්තූරෙ ම, මේ වගේ දිග රාමුවක තිබුණානම් තවත් හොඳයි කියල මට හිතුණ. ඒ නිසා ඒ පින්තූරය ම මේ ආකාරයට කපල බැලුව.


මේ මට හිතෙන හැටි. ඒ පින්තූර ගැන ඔබට හිතෙන හැටිත් විස්තරාත්මක ව ලියන්න.

අමන්දා සමානි ජයවර්ධනගේ ඡායාරූපයක් ගැන..